تاریخچه سنتور چیست

تاریخچه سنتور چیست

 سنتوری، ساز زهی سنتور چکشی یا زه‌دار، خانواده‌ای است که به اشکال مختلف در اروپای جنوب شرقی، خاورمیانه و جنوب آسیا یافت می‌شود. سازهای مرتبط؛  که با نام‌های مختلفی مانند سیمبالوم مجارستانی و یانگ‌قین چینی شناخته می‌شوند، در اروپای مرکزی و غربی و همچنین در شرق آسیا یافت می‌شوند. اگرچه منشأ دقیق سنتور هنوز مورد بحث است، اما به طور گسترده اعتقاد بر این است که این ساز در ایران سرچشمه گرفته است.

سنتور شامل یک قاب یا جعبه چوبی مسطح ذوزنقه‌ای است که روی آن رشته‌های فلزی کشیده شده است که با چکش‌ها یا پتک‌های کوچک چوبی می‌کوبند. رشته ها معمولاً به قلاب ها یا پین های فلزی در سمت چپ جعبه و به گیره های کوک در سمت راست بسته می شوند.

بسته به منطقه و سنتی که ساز در آن نواخته می‌شود، تعداد سیم‌ها معمولاً از ۷۲ تا بیش از ۱۰۰ تار متغیر است. (اگر با یک گام کوک نشوند، سیم‌ها در یک کورس در اکتاو کوک می‌شوند.) سازهای معاصر معمولاً دارای پل‌های چوبی متحرک هستند که در دو ردیف قرار گرفته‌اند که تقریباً با سمت راست و چپ ساز موازی می‌شوند. در بیشتر موارد، هر پل یک رشته از رشته ها را پشتیبانی می کند.

سنتور در زمینه های مختلف موسیقی در سراسر منطقه توزیع آن استفاده شده است. به عنوان مثال، در ایران، عراق، ترکیه و عربستان بخشی از سنت موسیقی کلاسیک بوده است. نخستین مینیاتورهای ایرانی (قرن شانزدهم پس از میلاد) یک ساز را نشان می دهد. با این حال، در قرن هفدهم، سنتور مدرن به عنوان یک ساز درباری در ترکیه، ایران و احتمالاً عراق مورد استفاده قرار گرفت.

در جزایر دریای اژه یونان در موسیقی محلی برجسته است. در جنوب آسیا، سنتور به شدت با منطقه کشمیر در شمال غربی شبه قاره هند مرتبط است، جایی که به طور سنتی در موسیقی صوفیانه نواخته می شد، معمولاً در یک گروه کوچک با طبل و سایر سازهای زهی. در اواسط قرن بیستم، شیو کومار شارما، هنرپیشه سنتور هندی، این ساز را با سنت کلاسیک هندوستانی و در نتیجه، به صحنه کنسرت انفرادی تطبیق داد.

 از آن زمان سنتور به طور مکرر در آهنگ‌های صوتی فیلم و اجراهای موسیقی محبوب به نمایش درآمده است.

تن صدای سنتور

سنتور آکوستیک شامل جعبه ذوزنقه ای شکل است که رشته های فلزی در بالای آن کشیده شده است. رشته ها معمولاً در سه رشته در هر نت دسته بندی می شوند که دوره نامیده می شود. هر یک از مسیرها توسط یک پل کوچک پشتیبانی می شود که هر دو طرف بالا را به طور متناوب تغییر می دهد.

هر کورس با ضربه زدن به آن با یک جفت پتک چوبی به صدا درآمد. معمولاً تونیک (که می‌توان آن را به عنوان گام نام برد) سنتور معمولی D (440) است و صدای ملودیک زیبایی را طنین‌انداز می‌کند که شباهت‌هایی با جلترنگ، زیلوفون و هارپ دارد. همیشه با کیفیت صدای فریبنده خود شنوندگان را به خود جذب می کند و به همین دلیل در موسیقی فیلم هند به طور گسترده استفاده می شود.

سنتورها بر اساس دستگاه (ایرانی) یا مقام (عراقی) نواخته می شوند. سنتور سنتی ایرانی دارای ۹ نوبت تریبل است که به اکتاو تقسیم می شود و یک ردیف ۹ تایی باس که یک اکتاو در زیر تریبل کوک می شود.